Szanowni Państwo,
w jednej z redagowanej książek natrafiłam na skrót i t. d. (pierwowzór opracowywanego tekstu został wydany w 1895 roku). Domyślam się, że chodzi o itd., ale tu rodzi się pytanie, w jakich przypadkach należy uwspółcześniać skróty. Będę bardzo wdzięczna za podpowiedź.

Z wyrazami szacunku
JK

Szanowni Państwo!
Chciałbym się dowiedzieć jaka jest etymologia słów: krzyż, sklep, niebieski i król.
Z góry dziękuję.

Dzień dobry, niestety, w przypadku hasła lancknecht (https://sjp.pwn.pl/sjp/lancknecht;2565581.html) zaistniał błąd. Nazwa wywodzi się od „landu”, a nie od „lancy” (będącej, nawiasem mówiąc, bronią kawalerii). Stąd też poprawny, akceptowany na całym świecie termin do „landsknecht”. W Polsce błąd popełnił Marek Plewczyński w książce „Daj nam Boże sto lat wojny”, przez co rozpropagował niepoprawną wersję. Pozdrawiam, Michał Faszcza (Uniwersytet Śląski)

Oscylator Van der Pola, oscylator Van Der Pola czy też może oscylator van der Pola? Bo w polskojęzycznej Wikipedii występują wszystkie te trzy formy, i to w jednym artykule.
Będę zobowiązany za wyjaśnienie tematu. Pozostaję z szacunkiem

Dzień dobry,

chciałam dopytać o pochodzenie nazwy „orszeliny”, z łacińska nazywanej Clethra (jeśli jest ono w ogóle znane; w Słowniku warszawskim w miejscu, gdzie redaktorzy zwykle podają mniej czy bardziej domniemane pochodzenie wyrazu widnieje jedynie znak zapytania).

Szanowni Państwo,

co łączy ze sobą wyrazy wanna i wiejadło?

Z poważaniem

Stratos Vasdekis

Kręcimy w prawo czy zgodnie z ruchem wskazówek zegara (i analogicznie w drugą stronę: w lewo/przeciwnie)? Od małego zawsze spotykałem się z tym krótszym określeniem. Dłuższą formę zauważyłem dopiero podczas nauki języka angielskiego, czyli clockwise i counterclockwise, które w tym języku jest zwięzłe, a na nasz rodzimy tłumaczy się niestety dość niezgrabnie. Ta druga forma wydaje się niewątpliwie poprawna, ale uciążliwa, więc pytanie na ile poprawne jest stosowanie formy pierwszej?
Dzięki!

Serdecznie proszę o pomoc w rozwiązaniu pewnego problemu językowego. Chodzi o wyróżniony dużym drukiem fragment poniższego zdania:
„Aszerę i Anat przedstawiono w tekstach egipskich jako boginie-matki, które uznawano za „wieczne dziewice” (dosł. „wielkie boginie, które ZACHODZĄ W CIĄŻĘ, ale nie rodzą”).
W tym religijnym kontekście zwrot „zachodzą w ciążę” trochę razi, bo chyba niezbyt pasuje do tego podniosłego tytułu. Lepiej brzmiałaby jakaś forma czasownika „począć”. Można by na przykład powiedzieć: „wielkie boginie, które poczynają, ale nie rodzą”.
Sęk w tym, że według „Słownika poprawnej polszczyzny” W. Doroszewskiego „począć” w tym znaczeniu występuje tylko w formie dokonanej.
Czy jest jakiś ładny, naturalny i poprawny sposób wyrażenia tej myśli? A może wspomniane zastrzeżenie ze słownika Doroszewskiego nie jest absolutne?
Z poważaniem
Andrzej Szymczak

Dzień dobry,

mam pytanie odnośnie wykorzystania dwukropka w przytaczaniu czyichś słów. Jak udało mi się odnaleźć w Słowniku interpunkcyjnym języka polskiego z zasadami przestankowania J. Podrackiego: „dwukropek stawia się głównie przed przytoczeniem cudzych lub własnych słów”. Pytanie rodzi się, gdy przytaczamy fragment zawierający jedno słowo, np.

Czym jest: „to”?

Czy w takiej sytuacji również należy stawiać dwukropek?

Dzień dobry,

piszę pracę magisterską o tytule „Analiza przepływowo-wytrzymałościowa sprężarki o przepływie naddźwiękowym” i tutaj rodzi się moje pytanie: czy przepływowo-wytrzymałościowa jest poprawnie zapisane (chodzi o myślnik/półpauza/łącznik)? Pytanie może i banalne, ale szczerze mówiąc nie jestem pewny, a jednak wolałbym poprawnie zapisany tytuł pracy dyplomowej.

Pozdrawiam

Przemysław